Hulphond Winto

Archive for the ‘Hulphond Eddy’ Category

Hey hoi,

Nu pas weer een berichtje van mij.
Na wekenlang elke dag en zo’n beetje elke minuut m’n mail en telefoon in de gaten houden was het tijd om even wat afstand te nemen. Nog in dezelfde week dat ik het blogje ‘Gemis’ schreef nam onze puptrainster contact met ons op. Het werd een heel emotioneel gesprek met veel gesnotter en gehuil van mijn kant. Ze is later die week ook nog even bij ons thuis langs geweest en gelukkig is de lucht geklaard. Het klinkt misschien wat dubbel, maar ik heb het haar ook nooit kwalijk genomen dat het zo is gelopen. Zij bepaalt tenslotte de werkwijze en richtlijnen van de stichting niet. Dat doen de managers in Herpen. Echt, zodra er ergens ‘managers’ bij komen kijken dan lijkt het wel of de mensen naar de achtergrond verdwijnen en de cijfers prioriteit nummer 1 worden.
Met Eddy gaat het gelukkig heel goed. Hij zit nog steeds bij hetzelfde gastgezin als waar wij hem voor onze vakantie hebben ‘achtergelaten’. Hier zijn nog twee honden aanwezig: Een afgekeurde hulphond (die nu gewoon huishond mag zijn) en een hulphond in opleiding. Met deze twee heeft Edje dolle pret en de trainingen gaan ook heel goed. En gelukkig is dit gastgezin net zo dol op hem als wij zijn!

Deze week gaat zijn gastgezin een afspraak maken voor de heup-, en elleboogfoto’s. Als daar de uitslag van bekend is dan wordt er later ook nog een ogentest afgenomen. Best spannend, maar eigenlijk twijfel ik er niet aan dat de knappe Eddy er met glans doorheen komt.

Kirsten

Lieve Eddy

Lieve Eddy

Hey hoi,

Ik kreeg deze foto toegestuurd door Edjes huidige gastgezin.
Een PRACHTIGE foto die me meteen heel dierbaar is. En wat wordt Eddy volwassen!!!

Beeldschone Eddy

Beeldschone Eddy

Hey,

Na zes weken geduld oefenen, na zes weken constant op m’n telefoon kijken, na zes weken elke vijf minuten m’n mail bekijken weten wij nog steeds NIETS.

Het gemis wordt elke dag groter en de boosheid trouwens ook…

Kirsten

Eddy en Finley in betere tijden

Eddy en Finley in betere tijden

Hey,

Gisteren waren de drie weken observatie voorbij.
Van mijn korte contactmomenten met het huidige gastgezin begrijp ik dat Eddy het daar goed doet.
Hij laat hier zijn leuke en lieve kant zien, maar ook zijn onzekere kant. Hier ben ik wel opgelucht over, want er werd de indruk gewekt dat zijn onzekerheid door mij zou komen.

Afgelopen zaterdagavond kreeg ik een mail van de trainster. Of ze Eddy maandag wel weer even terug kon komen brengen in afwachting van zijn beoordeling. En, werd er nog nadrukkelijk bij gezet, het zou kunnen dat Eddy na korte tijd weer weggaat naar een nieuwe gastgezin.
Hoewel wij Eddy dolgraag weer bij ons thuis zouden willen hebben, leek dit ons toch niet zo’n puik plan. Het was al laat in de avond, maar Martijn en ik hebben alsnog een mail opgesteld waarin we duidelijk laten weten dat dit gezeul met Eddy ons niet zint. Liever zouden we zien dat Eddy nog even bij het huidige gastgezin zou blijven tot er besloten wordt wat er met hem gaat gebeuren. Hier zit hij nu op z’n plek en voelt hij zich goed. Door hem nu weer naar ons te verplaatsen breng je hem alleen maar weer in verwarring en onzekerheid. Dat kan toch niet de bedoeling zijn?!

Ik vind dit zo moeilijk. Ik vind namelijk niet dat ze correct met Eddy omgaan, maar tegelijkertijd snap ik hun dilemma ook wel. Ze hebben veel geld in Eddy gestoken en er is een tekort aan hulphonden, dus afkeuren doe je dan niet zomaar.
Zij zien een ‘product’, een product dat eigenlijk kosten wat kost moet worden afgeleverd. Maar ik zie ‘Eddy’, de liefste Golden die iemand zich maar kan wensen. Een hond die te bang is om in de auto te springen, maar zonder moeite naast je op de bank springt (foei, toch!). Een hond die om de vijf minuten even bij je komt kijken, voor het geval dat. Een hond die tijdens het spelen simpelweg bovenop de andere hond gaat zitten, want dat is lekker makkelijk!
Verdorie, ze hebben het over EDDY!

Grom.

Hoi,

Vandaag precies een week zonder Eddy.
Ja, je leest het goed: ZONDER!

Hij kon helaas niet met ons mee op vakantie en zou een weekje bij een ander gastgezin logeren. Een dag voordat we hem hier naartoe zouden brengen hoorden we dat hij waarschijnlijk DRIE WEKEN weg zal zijn. Dat was even slikken, drie weken in plaatst van één.
De mensen van Hulphond wilden hem ter observatie in een ander gastgezin hebben in verband met zijn onzekerheid.
Met gemengde gevoelens hebben we hem vorige week dinsdag naar het gastgezin gebracht. Geen gemengde gevoelens over het gastgezin trouwens, dat zijn hele puike mensen die ik Eddy absoluut toevertrouw.
Martijn, Finley en ik zijn daarna een aantal dagen naar Duitsland geweest. Finley vond alle aandacht voor zichzelf heerlijk en het was ook niet bijzonder praktisch geweest om Edje mee te nemen. Midden in deze vakantie kregen we een mail van onze trainster over het ‘hoe en wat’.

Eddy blijft dus drie weken bij het huidige gastgezin en hier gaat het tot nu toe goed. Als blijkt dat hij meer zelfvertrouwen heeft kan het zijn dat hij daarna meteen naar de kennel in Herpen gaat OF eventueel naar een ander gastgezin waar hij zijn laatste trainingen krijgt. Volgens haar is het beter dat hij niet meer terug gaat naar ons om niet in een “bepaald patroon” terug te vallen.

Tja, wat zal ik hier van zeggen?

Ik weet het even niet.

Hey hoi,

Vandaag met Eddy naar Herpen gereden waar we zijn laatste evaluatie hadden.
De Dames die de evaluatie afnamen waren na afloop niet erg positief over Eddy. Ikzelf was vooral blij dat Eddy zichzelf was gebleven. Wat normaal gesproken thuis goed gaat, ging nu ook goed. Alles wat thuis niet goed gaat, ging nu ook niet goed.
De Dames vonden dat Eddy zich eigenlijk een beetje aanstelde met zijn voorzichtige gedrag. “Hij moet maar accepteren dat de wereld zo in elkaar zit. Dat is ZIJN probleem, niet die van jou of ons.”
Nou, lekker dan…

Eddy was ondertussen hartstikke misselijk geworden en kon geen brokje meer binnenhouden. Warmte of spanning dachten we, maar toen we op de terugweg Finley ophaalden bleek die ook al de gehele dag aan het overgeven te zijn.
Met twee zieke honden maar gelijk doorgereden naar onze dierenarts, waar ze beide een injectie tegen de misselijkheid kregen.

Nu wachten we tot de medicijnen hun werk doen en beide honden zich wat beter gaan voelen.
En daarna begint het echte Grote Wachten, namelijk het wachten totdat De Dames hebben overlegd met onze trainster en ze bepaald hebben wat de toekomst voor Eddy gaat brengen.

Eddy en Finley bij de dierenarts.

Eddy en Finley bij de dierenarts.

 

Hoi,

In het kader van project ‘Geef Eddy meer zelfvertrouwen’ heeft Martijn dit keer met Eddy getraind.
Ze hebben allerlei soorten behendigheid gedaan en daar is Eddy gek op.
Eén van de opdrachten was om de hond in een grote ton te laten stappen en hem daarna te laten zitten. Eddy moest eerst even de kat uit de boom kijken, maar toen hij doorhad wat de bedoeling was, ging het snel. En dan die trotse kop toen het hem was gelukt! Prachtig!

Eddy zo trots als een pauw!

Eddy zo trots als een pauw!

Warm weer!

Posted on: 4 juli 2014

Eddy heeft het zo warm dat hij niet kan beslissen of hij buiten wil liggen op de koude tegels of binnen waar het vijf graden koeler is.
Ik begrijp hem.
Echt waar.
Het is zo warm hier!

Eddy heeft het warm!

Eddy heeft het warm!

Pret!

Posted on: 2 juli 2014

Eddy en Finley hadden vanmorgen in het bos dolle pret!
Ik had wat minder pret, want ik mocht ze bij thuiskomst wassen. 😉
Eddy is niet zoveel werk, Finley is een heel ander verhaal.
Phew!

Samen dolle pret gehad!

Lekker vies!

Hoera!
Eddy is vandaag 1 jaar oud geworden. Gefeliciteerd lieve vent!!!

Vanwege zijn voorzichtige en onzekere aard mogen we hem nog wat langer bij ons houden. Oorspronkelijk zou hij op maandag 4 augustus naar Herpen gaan voor de laatste fase, de ‘aftraining’.
Nu blijft hij bij ons voor onbepaalde tijd. Een tijd van veel onduidelijkheid omdat we niet weten hoe het verder zal gaan. Onze trainster is zelfs bang dat Eddy te onzeker is om Hulphond te worden. Op woensdag 30 juli hebben we de laatste van drie evaluaties. De eerste twee gingen prima, maar bij deze laatste gaan ze ook nog eens extra naar zijn onzekere gedrag kijken. Wellicht dat ze dan gelijk zeggen ‘afgekeurd’, of dat ze zeggen ‘we kijken het nog even aan’. In welk geval wij natuurlijk nog langer niet weten waar we aan toe zijn.

Maar goed, wij vinden het hartstikke fijn dat Eddy nog wat langer bij ons mag blijven.
En mocht hij worden afgekeurd? Dan mag Eddy de rest van zijn leven bij ons blijven wonen.

Ik mag het eigenlijk niet zeggen, ik zou het eigenlijk niet moeten zeggen, maar dat lijkt me…

…heerlijk!!!

Eddy is jarig!

Onze mooie Eddy alweer 1 jaar oud



  • Geen
  • Kirsten: Hoi hoi, Bedankt voor je lieve berichtje! Nu pas een antwoord van mij, moest alles even loslaten en wat afstand nemen van het hele gebeuren. Met Eddy
  • Reumapatientje: hallo Kirsten, Normaal lees ik alleen mee en reageer ik niet, maar wat rot zeg! Weten jullie al iets over Eddy? vind ook wel dat ze jullie best kunne
  • Kirsten: Hoi Chantal, Noppers eerste gastgezin waren al wat oudere mensen, dus ik denk niet dat zij (toen) een weblog hebben bijgehouden. Na een logeerperiode

Categorieën