Hulphond Winto

Hey hoi,

Vanmorgen onze eerste collectieve training.
We spreken elke keer ergens anders af en dit keer hadden we afgesproken bij het treinstation.
Het was weer een ramp om een parkeerplek te vinden, want hoewel de gemeente adverteert met ‘Altijd plek!’ en ‘Wel 300 beschikbare parkeerplaatsen!’ Betekend dit in de praktijk dat de beste plekken nooit beschikbaar zijn en je dus gedwongen bent je auto op een parkeerplaats te zetten waar je maximaal een uur mag staan. Lekker handig… En die 300 is vast een typefout?!

Er waren twee andere pups aanwezig die zo’n zes weken ouder waren dan Eddy, een hond van zo’n negen maanden oud en een hond van vier jaar oud die na een opfriscursus naar een andere cliënt zal gaan.
De eerste oefening was een aandachtsoefening. Klinkt als een peulenschil, maar we stonden op een plek waar ook bussen en auto’s langsreden en waar we regelmatig bijna omver werden gereden door fietsers (wat doen die dan ook op de stoep!?).
Daarna zijn we het perron opgegaan en hebben we oefeningen gedaan naast de trein. Toen de trein vertrok leverde dat wat spanning op, want al die harde en rare geluiden horen ze nu eenmaal niet elke dag.
Even later kregen we ook de kans om bij een volgende trein het in- en uitstappen te oefenen. Eddy vond dit nog heel erg spannend. Vooral het verschil in de vloerstuctuur (stoep versus trein) vond hij best eng.
Eddy is een erg voorzichtig hondje en waar Winto zonder er veel bij na te denken in zou zijn gestapt had Eddy wat langer de tijd nodig.
Helemaal niet erg natuurlijk, maar na een aantal seconden sloten de deuren automatisch en je wilt niet dat je pup daar dan weer van schrikt of, erger nog, tussen de deuren komt te zitten!

Eddy is echt nog maar een jonkie en terwijl de andere honden nog energie over hadden, was Eddy na een uur helemaal gesloopt.
We zijn door de trainster dan ook naar huis gestuurd terwijl de rest nog een laatste oefening ging doen.

Ik was met de auto de parkeerplaats nog niet af of Eddy lag al te slapen.

Kirsten