Krijg de kriebels!
Posted on: 18 mei 2009
Hey hoi,
Winto ligt nu rustig naast m’n voeten maar dat heeft heel wat moeite gekost.
Vrijdagmiddag tijdens het wandelen heeft hij een verkeerd plantje gegeten en was hij de rest van de dag ziek, zwak en misselijk. Geen brokje bleef binnen en zelfs een bakje hondvriendelijke soep werd afgeslagen. Met een leeg maagje en een moe hoofd is hij ’s avonds gaan slapen.
Winto slaapt inmiddels al een paar weken beneden in zijn bench en dat is fijn maar daardoor kan je hem minder goed in de gaten houden. Voor de zekerheid hadden we daarom voor de nacht de wekker gezet om nog even bij hem te kunnen kijken.
Om drie uur ’s nachts ben ik naar beneden geslopen en heb stiekem onder het laken door gekeken. Dat had de slimmerik natuurlijk gelijk door en moe maar vrolijk zat hij me aan te staren. Vlug even naar buiten, wat water drinken en weer ‘go to bed’.
De volgende ochtend was Winto weer helemaal opgeknapt en heeft hij de hele dag vrolijk met ons meegelopen.
Aan het eind van de middag zijn we met z’n allen naar een leuk wandelplekje gereden waar Winto lekker heeft kunnen rennen en spelen.
Op zondag zou Martijn de Rietplasloop lopen (5 km) om 13.00 uur.
Eerst ’s ochtends een beetje uitslapen en daarna naar beneden om een ontbijtje te maken.
Zodra Winto uit de bench was ging hij zitten om zichzelf uitgebreid te krabben. En te krabben. En te krabben. En te krabben. Heel vreemd want normaal gesproken is hij niet zo’n ‘krabber’.
Een inspectie op teken en vlooien leverde niets op en ondertussen ging Winto gewoon door met krabben, bijten en likken. Inmiddels begon zijn huid aardig rood te worden en op zijn buik verschenen kleine bultjes.
Na een kleine aarzeling (het was tenslotte zondag…) toch maar met onze trainster gebeld en zij adviseerde ons contact op te nemen met de dierenarts. Het duurde even voordat we haar aan de lijn hadden en Martijn’s starttijd voor de Rietplasloop kwam steeds dichterbij.
De dierenarts vertelde dat het een huidallergie zou kunnen zijn en dat we Winto het beste een lauwe douche konden geven. Mocht dit niet helpen dan konden we haar ’s middags weer bellen. De douche leek Winto echt goed te doen en het krabben hield bijna volledig op.
Hij was vrolijk en alert en daarom besloten we om toch naar de Rietplasloop te gaan. Martijn is vol goede moed aan zijn 5 kilometer begonnen terwijl wij aan de kant stonden om hem toe te juichen. Winto heeft zich heel goed gedragen en hij had duidelijk plezier om naar al die rennende mensen te kijken.
Bij thuiskomst begon Winto gelijk weer te krabben. En te krabben. En te krabben. Er werd fel in staart en poten gebeten en zijn buikje was rauw van het vele likken. Dus toch maar weer bellen met de dierenarts…
Om 21.00 uur stonden we in de kliniek en heeft ze hem onderzocht. Heel waarschijnlijk is Winto de dag ervoor (op ons ‘leuke wandelplekje’) door de distels gelopen waardoor hij nu zo’n jeukende reactie had.
Ze heeft hem een prik gegeven tegen de jeuk en dat vond de stoere man helemaal niet erg…volgens mij is hij een beetje verliefd op de dierenarts. 🙂
Voor de zekerheid heeft ze ons ook drie pilletjes tegen de jeuk meegegeven.
Vanmorgen was Winto toch weer aan het krabben dus inmiddels hebben we er nog maar twee…
Groeten,
Kirsten
Hulphond Winto 
Plaats een reactie